Monday, May 31, 2004
این فصل ، فصل منه ، (عکس بالا )، نه بهار !
... یه جورایی تو بهار همش خوابم می یاد ، من معمولا بعد از ظهر ها نمی خوابم اما جدیدا تا از سر کار بر میگردم ... میخوابم :)
از صبح ها هم نمیگم که همین روزهاست ، از محل کارم اخراجم کنن با تاخیر ورودهای اساسی که من دارم، مثلا 1 ساعت ، مثلا ... ( از اون شکلک های یاهو با لپ های گل انداخته از خجالت )
ها ها ...شایدم ، تنبل شدم ، میخوام بیاندازم گردن بهار !
پ.ن - میخوام از امشب انگشتمو ببرم روشم نمک بزنم تا دیگه صبح ها خواب نمونم !! ( مدلِ قصه های صمد بهرنگی ) ;)
M 1:50 PM + |
Saturday, May 29, 2004
خدايي كه در اين نزديكي است
لاي اين شب بوها، پاي آن كاج بلند.
روي آگاهي آب، روي قانون گياه...
یک شهر با خونه هایی که بیشترش کاهگلی بود ، یه آسمون نزدیک که گمون میکردی اگر دستت رو روش بکشی حتما چند تا از ستاره هاش تو مشتت جا می مونن ، یک عالمه تپه های سرسبز* ، دشت های پر از شقایق و رودخونه پر آبی که دلت میخواست تا اون سر دنیا با ها ش بری و سکوتی که می شد حتی صدای نفس کشیدن گنجشک ها رو هم بشنوی ...
من بر گشتم ...
مسافرت کوچولویی بود اما خوب بود و خوش گذشت ... جای همگی خالی ...
*: مدل اون تپه های که ، ویندوز ایکس پی ، داره :)
پ.ن - شعر بالای سهراب سپهری تمام مدت همراهم بود ./
M 3:38 PM + |
Wednesday, May 26, 2004
Wednesday, May 19, 2004
از چه رو با من اینگونه مهربانی ؟ از چه رو بدی ها را برای خودت نگه میداری ؟
سر بر زانو که بگذارم و چشم بر هم ... مهربانی توست ...
پیغام آور دوستی و مهر قاصدک * بودی ، روزهایی که می شکستم ...
اما میدانی که اینگونه پیمان بستن و دلتنگ شدن بیهوده است ... من همان دور تر بمانم ،برای گل های خانه کوچکت ،بهتر است - به نبودنم عادت میکنند....
میدانی باران که بزند و ابر ها که از صورت آبی آسمان کنار بروند ، این یاد پاییزی پُر برگ که تمام شود ... تو می مانی و خودت ... و یک دل تنگ ...
بگذار بر سر پیمان روز اول بمانیم- همان دور دور - در هیاهوی روزهای نیامده که گم شوم ،اگر دیگر به مهر نخوانمت و به دوستی میلادت را مهمان نشوم....شاید ،باور کنی ، که خنکای مرهمی نیستم ، که شعله زخمی - شاید ....
نگاهم به پشت سر مانده و سنگ شده (همان حکایت زن لوط ) ، سنگ ها دروغ نمی گویند ، باور کن - نمی خواهند بشکنند ، تنها میخواهند که ، بر سر پیمانت بمانی - مرا آنگونه که هستم ، بیاد بیاور - نه آنگونه که درتنهایت - تصویرم میکنی ، نقش هایی که میزنی نقش من نیست ...
طاقتی که باد برده و چشمانی که هاشور خورده ی مهری دور است و گاه به اشک مینشیند ، هر روز که دلتنگ میشود و دل به باد میسپارد، که بیاید و ببرد هر چه رفتنی ست ...
این ها را ندیدی ؟! نقش من است ، نمی خواهم که خط بیاندازد تنهاییت را...
بگذار نبودن را تمرین کنیم،که نمی خواهم ، نمی خواهم - دلتنگِ دل ِ تنگ من باشی ./
M 2:27 PM + |
Friday, May 14, 2004
باد میاد ... پنجره ای اتاقم شیشه نداره و باد سرد می پیچه تو اتاق ...
هیچ چیزی نیست که تواین هوای ناپایدار بهاری بهش چنگ بندازم تا این طور، نبودنت ، سرک نکشه ...
می افتی پایین راحت میشیم از دستت ، از بالای درخت میبینم که به خواهری چشمک میزنی ... داد میزنم که سبد رو درست بگیر، هر چی گوجه کندم که ریخت زمین ، می خندی و میگی ، من که گوجه سبز بخور نیستم ... بسه بیا پایین دیگه ... می خندم و یه شاخه ای سنگین شده از گوجه سبز رو میکشم طرف خودم ...
باد میاد ...کنار دریا ایستادیم و من دارم با یه چوب بلند رو ماسه ها خط خطی میکنم ، شاید یه خط دنباله دار که یه سرش به نگاه تو بَند باشه ... اما ، تو نگاهت اون دور دوراست ... گمونم اونجا که ساحل غربته و هیچ مرغ دریایی فکر بلند تر پریدن رو نداره ...
باد میاد ... همه تو ساحل دور آتش جمع شدن و بابا دارن یه ترانه قدیمی رو میخونن و بقیه همراهی میکنن ... تو در این سفر خدایا به سلامتش نگه دار ...
باد میاد ...
تو فرودگاه مهر آباد ایستادیم ، بیرون سالن انتظار دور از همه هیاهوی اومدن و رفتن ها و چمدون های پر گریه ....
چشمهات خیسن و باد میاد ... روسریت رو باد میخواد ببره ... درستش میکنی ، میگم ، از این که راحت میشی و تو بلند گریه میکنی، از دست منم راحت میشی ، و تو بلند تر گریه میکنی ... بغلت میکنم و صورتم خیس میشه ،نمی دونم از اشک های تو یا اشک های خودم ...
باد میاد ... یه هواپیما تو ابرها داره هی دور میشه و رد سفیدش ، رو صورت آبی آسمون ، یه خط بلند میکشه ....
باد میاد ...
کله کو ... دلم ... یه مسافرت ... یه جاده ... یه نبودن ...یه شمال میخواد - هستی ؟!
M 8:56 PM + |
دلم برای قدیم ها تنگه ...
دلم بیشتر از همه برای عاطفه* قدیمی ...
که قدیمی بودنش ، بوی مهر ، که بوی همه دوستی بده...
نمی دونم چرا یه دفعه دلم این همه تنگ شد ، بی دلیل ...اونقدر که گریه هم دارم حتی!
این پست رو تو وُرد تایپ نکردم ... بلاگ اسپات رو باز کردم و ...
گمونم ، حتی دلم برای بلاگ اسپات قدیمی هم تنگه !!!
M 12:58 AM + |
Tuesday, May 11, 2004
تو نبودی
دو زانو در برابرت نشستم
چهره ات را نگاه کردم
با چشمان بسته
تو نبودی ،
حرف زدم ، حرف زدم ، حرف زدم
اما نتوانستم دهن باز کنم
تو نبودی
با دستهایم تو را لمس کردم
دست هایم به روی صورتم بود .
ناظم حکمت
M 3:26 PM + |
Sunday, May 09, 2004
بگذار آنچه که هستم بمانم
دور ِ ... دور
نبودنم را تمرین کن
در هیاهو گُمم کُن
فاصله ها را یک نفس ببار
یا ... در تنهاییت برای شادیم شمعدانی بکار
حتی مرا سنگ بخوان ، یا .... هر چه که می خواهی !
فقط بگذار آنچه که هستم بمانم
همان دور ِ ...دور
این برای شمعدانی های خانه ات بهترین آرزوست ./
M 11:05 PM + |
Tuesday, May 04, 2004
تمام ماهی ها فرار میکنند
تنها ، منم که می مانم
و دلم را به قلابت بَند میکنم
سال هاست ....
... و تو ، فراموش کرده ای ، مرا بالا بکشی ...!!!
M 9:57 AM + |
Sunday, May 02, 2004
-حمید ، 57 بیشتره یا 56
-اوممممم ...خب ، 57 ...
-پس تو از من بزرگتری ...
-آره خب این علامت بزرگتر و کوچیکتره ، همه دهنش رو باز کرده تا 57 رو بخوره ...!
باشه حالا که تو از من کوچیکتری ، تفنگ سیاهه مال تو ... اون مبل بزرگه هم اسب تو بشه ... اما یه شرط ، بذار من زودتر بمیرم تا تو برام گریه کنی ...
-قبول ....اما ، من گریه نمیکنم ... تو بازیمون من برادرتم ...و دختر داییت نیستم ...! قبول ؟
-باشه قبول ، خب بیا بریم سوار اسب هامون بشیم ...
و حالا اون پسر مهربون و همبازی بچگی ها اونقدر بزرگ شده که ، بگه : با اجازه بزرگتر ها ...بله... و رو اسبش ، دیگه تنها نباشه ...
پ.ن
-کله کو ، جات خالی بود، ببینی ، بچه یک عالمه امضا کرد ... وقتی اومدم خونه دیدم رو پیغامگیر ... پیغام گذاشتی ... دلم 1000 تا هم بیشتر برات تنگ شد .
-خاطره 56-57 ، رو اونقدر هر جا نشستیم پسر عمه عزیزم تعریف کردن ( البته من اصلا یادم نمی یاد ) و من به بدجنسی متهم شدم ... خودم هم باورم شده که سر بچه رو کلاه میذاشتم ... اگر هم گذاشتم خُب شوکولو بودیم اون وقت ها ....
M 2:19 PM + |
این فصل ، فصل منه ، (عکس بالا )، نه بهار !
... یه جورایی تو بهار همش خوابم می یاد ، من معمولا بعد از ظهر ها نمی خوابم اما جدیدا تا از سر کار بر میگردم ... میخوابم :)
از صبح ها هم نمیگم که همین روزهاست ، از محل کارم اخراجم کنن با تاخیر ورودهای اساسی که من دارم، مثلا 1 ساعت ، مثلا ... ( از اون شکلک های یاهو با لپ های گل انداخته از خجالت )
ها ها ...شایدم ، تنبل شدم ، میخوام بیاندازم گردن بهار !
پ.ن - میخوام از امشب انگشتمو ببرم روشم نمک بزنم تا دیگه صبح ها خواب نمونم !! ( مدلِ قصه های صمد بهرنگی ) ;)
M 1:50 PM + |
خدايي كه در اين نزديكي است
لاي اين شب بوها، پاي آن كاج بلند.
روي آگاهي آب، روي قانون گياه...
یک شهر با خونه هایی که بیشترش کاهگلی بود ، یه آسمون نزدیک که گمون میکردی اگر دستت رو روش بکشی حتما چند تا از ستاره هاش تو مشتت جا می مونن ، یک عالمه تپه های سرسبز* ، دشت های پر از شقایق و رودخونه پر آبی که دلت میخواست تا اون سر دنیا با ها ش بری و سکوتی که می شد حتی صدای نفس کشیدن گنجشک ها رو هم بشنوی ...
من بر گشتم ...
مسافرت کوچولویی بود اما خوب بود و خوش گذشت ... جای همگی خالی ...
*: مدل اون تپه های که ، ویندوز ایکس پی ، داره :)
پ.ن - شعر بالای سهراب سپهری تمام مدت همراهم بود ./
M 3:38 PM + |
آفتاب از کدوم طرف در اومده مهربون شدی !!!؟
پ -1- البته همیشه مهربون بودی کله کوی بی آنتن خوبم ، اما ذوق زدم کردی ... واسه همین ... و اینا...
پ -2- عکسم همون عکس دو پست قبلتر ... همون که دو تا دختر شوکولو هستن که یکیشون چپ شده ... اون عکس رو خیلی دوست تر دارم ...خیلی ی ی ی ...
پ-3- :) M 1:58 PM + |
Monday, May 17, 2004
پ -1- البته همیشه مهربون بودی کله کوی بی آنتن خوبم ، اما ذوق زدم کردی ... واسه همین ... و اینا...
پ -2- عکسم همون عکس دو پست قبلتر ... همون که دو تا دختر شوکولو هستن که یکیشون چپ شده ... اون عکس رو خیلی دوست تر دارم ...خیلی ی ی ی ...
پ-3- :) M 1:58 PM + |
از چه رو با من اینگونه مهربانی ؟ از چه رو بدی ها را برای خودت نگه میداری ؟
سر بر زانو که بگذارم و چشم بر هم ... مهربانی توست ...
پیغام آور دوستی و مهر قاصدک * بودی ، روزهایی که می شکستم ...
اما میدانی که اینگونه پیمان بستن و دلتنگ شدن بیهوده است ... من همان دور تر بمانم ،برای گل های خانه کوچکت ،بهتر است - به نبودنم عادت میکنند....
میدانی باران که بزند و ابر ها که از صورت آبی آسمان کنار بروند ، این یاد پاییزی پُر برگ که تمام شود ... تو می مانی و خودت ... و یک دل تنگ ...
بگذار بر سر پیمان روز اول بمانیم- همان دور دور - در هیاهوی روزهای نیامده که گم شوم ،اگر دیگر به مهر نخوانمت و به دوستی میلادت را مهمان نشوم....شاید ،باور کنی ، که خنکای مرهمی نیستم ، که شعله زخمی - شاید ....
نگاهم به پشت سر مانده و سنگ شده (همان حکایت زن لوط ) ، سنگ ها دروغ نمی گویند ، باور کن - نمی خواهند بشکنند ، تنها میخواهند که ، بر سر پیمانت بمانی - مرا آنگونه که هستم ، بیاد بیاور - نه آنگونه که درتنهایت - تصویرم میکنی ، نقش هایی که میزنی نقش من نیست ...
طاقتی که باد برده و چشمانی که هاشور خورده ی مهری دور است و گاه به اشک مینشیند ، هر روز که دلتنگ میشود و دل به باد میسپارد، که بیاید و ببرد هر چه رفتنی ست ...
این ها را ندیدی ؟! نقش من است ، نمی خواهم که خط بیاندازد تنهاییت را...
بگذار نبودن را تمرین کنیم،که نمی خواهم ، نمی خواهم - دلتنگِ دل ِ تنگ من باشی ./
M 2:27 PM + |
باد میاد ... پنجره ای اتاقم شیشه نداره و باد سرد می پیچه تو اتاق ...
هیچ چیزی نیست که تواین هوای ناپایدار بهاری بهش چنگ بندازم تا این طور، نبودنت ، سرک نکشه ...
می افتی پایین راحت میشیم از دستت ، از بالای درخت میبینم که به خواهری چشمک میزنی ... داد میزنم که سبد رو درست بگیر، هر چی گوجه کندم که ریخت زمین ، می خندی و میگی ، من که گوجه سبز بخور نیستم ... بسه بیا پایین دیگه ... می خندم و یه شاخه ای سنگین شده از گوجه سبز رو میکشم طرف خودم ...
باد میاد ...کنار دریا ایستادیم و من دارم با یه چوب بلند رو ماسه ها خط خطی میکنم ، شاید یه خط دنباله دار که یه سرش به نگاه تو بَند باشه ... اما ، تو نگاهت اون دور دوراست ... گمونم اونجا که ساحل غربته و هیچ مرغ دریایی فکر بلند تر پریدن رو نداره ...
باد میاد ... همه تو ساحل دور آتش جمع شدن و بابا دارن یه ترانه قدیمی رو میخونن و بقیه همراهی میکنن ... تو در این سفر خدایا به سلامتش نگه دار ...
باد میاد ...
تو فرودگاه مهر آباد ایستادیم ، بیرون سالن انتظار دور از همه هیاهوی اومدن و رفتن ها و چمدون های پر گریه ....
چشمهات خیسن و باد میاد ... روسریت رو باد میخواد ببره ... درستش میکنی ، میگم ، از این که راحت میشی و تو بلند گریه میکنی، از دست منم راحت میشی ، و تو بلند تر گریه میکنی ... بغلت میکنم و صورتم خیس میشه ،نمی دونم از اشک های تو یا اشک های خودم ...
باد میاد ... یه هواپیما تو ابرها داره هی دور میشه و رد سفیدش ، رو صورت آبی آسمون ، یه خط بلند میکشه ....
باد میاد ...
کله کو ... دلم ... یه مسافرت ... یه جاده ... یه نبودن ...یه شمال میخواد - هستی ؟!
M 8:56 PM + |
دلم برای قدیم ها تنگه ...
دلم بیشتر از همه برای عاطفه* قدیمی ...
که قدیمی بودنش ، بوی مهر ، که بوی همه دوستی بده...
نمی دونم چرا یه دفعه دلم این همه تنگ شد ، بی دلیل ...اونقدر که گریه هم دارم حتی!
این پست رو تو وُرد تایپ نکردم ... بلاگ اسپات رو باز کردم و ...
گمونم ، حتی دلم برای بلاگ اسپات قدیمی هم تنگه !!!
M 12:58 AM + |
تو نبودی
دو زانو در برابرت نشستم
چهره ات را نگاه کردم
با چشمان بسته
تو نبودی ،
حرف زدم ، حرف زدم ، حرف زدم
اما نتوانستم دهن باز کنم
تو نبودی
با دستهایم تو را لمس کردم
دست هایم به روی صورتم بود .
ناظم حکمت
M 3:26 PM + |
خدایا ، یه سوال !
اگر شما ، منو یک کله کو ...از نوع ، با آنتن می آفریدین ... آسمونتون به زمین میومد یا زمینتون میرفت آسمون ، یا هر دو ؟!!!
ارادتمند همیشگی شما : کله کوی بی آنتن ./
M 1:11 PM + |
Friday, May 07, 2004
اگر شما ، منو یک کله کو ...از نوع ، با آنتن می آفریدین ... آسمونتون به زمین میومد یا زمینتون میرفت آسمون ، یا هر دو ؟!!!
ارادتمند همیشگی شما : کله کوی بی آنتن ./
M 1:11 PM + |
بگذار آنچه که هستم بمانم
دور ِ ... دور
نبودنم را تمرین کن
در هیاهو گُمم کُن
فاصله ها را یک نفس ببار
یا ... در تنهاییت برای شادیم شمعدانی بکار
حتی مرا سنگ بخوان ، یا .... هر چه که می خواهی !
فقط بگذار آنچه که هستم بمانم
همان دور ِ ...دور
این برای شمعدانی های خانه ات بهترین آرزوست ./
M 11:05 PM + |
تمام ماهی ها فرار میکنند
تنها ، منم که می مانم
و دلم را به قلابت بَند میکنم
سال هاست ....
... و تو ، فراموش کرده ای ، مرا بالا بکشی ...!!!
M 9:57 AM + |
-حمید ، 57 بیشتره یا 56
-اوممممم ...خب ، 57 ...
-پس تو از من بزرگتری ...
-آره خب این علامت بزرگتر و کوچیکتره ، همه دهنش رو باز کرده تا 57 رو بخوره ...!
باشه حالا که تو از من کوچیکتری ، تفنگ سیاهه مال تو ... اون مبل بزرگه هم اسب تو بشه ... اما یه شرط ، بذار من زودتر بمیرم تا تو برام گریه کنی ...
-قبول ....اما ، من گریه نمیکنم ... تو بازیمون من برادرتم ...و دختر داییت نیستم ...! قبول ؟
-باشه قبول ، خب بیا بریم سوار اسب هامون بشیم ...
و حالا اون پسر مهربون و همبازی بچگی ها اونقدر بزرگ شده که ، بگه : با اجازه بزرگتر ها ...بله... و رو اسبش ، دیگه تنها نباشه ...
پ.ن
-کله کو ، جات خالی بود، ببینی ، بچه یک عالمه امضا کرد ... وقتی اومدم خونه دیدم رو پیغامگیر ... پیغام گذاشتی ... دلم 1000 تا هم بیشتر برات تنگ شد .
-خاطره 56-57 ، رو اونقدر هر جا نشستیم پسر عمه عزیزم تعریف کردن ( البته من اصلا یادم نمی یاد ) و من به بدجنسی متهم شدم ... خودم هم باورم شده که سر بچه رو کلاه میذاشتم ... اگر هم گذاشتم خُب شوکولو بودیم اون وقت ها ....
M 2:19 PM + |
Home |
Feed |
Email |
Profile
::کافه خرید ::
::کافه خرید ::
:: My shared items ::
:: گذشته ها ::
August 2014 November 2013 October 2013 July 2013 June 2013 May 2013 April 2013 March 2013 February 2013 January 2013 December 2012 November 2012 October 2012 September 2012 August 2012 July 2012 June 2012 May 2012 April 2012 March 2012 December 2010 November 2010 October 2010 August 2010 July 2010 June 2010 May 2010 April 2010 March 2010 February 2010 January 2010 December 2009 November 2009 October 2009 September 2009 August 2009 July 2009 June 2009 May 2009 April 2009 March 2009 February 2009 January 2009 December 2008 November 2008 October 2008 September 2008 August 2008 July 2008 June 2008 May 2008 April 2008 March 2008 February 2008 January 2008 December 2007 November 2007 October 2007 September 2007 August 2007 July 2007 June 2007 May 2007 April 2007 March 2007 February 2007 January 2007 December 2006 November 2006 October 2006 September 2006 August 2006 July 2006 June 2006 May 2006 April 2006 March 2006 February 2006 January 2006 December 2005 November 2005 October 2005 September 2005 August 2005 July 2005 June 2005 May 2005 April 2005 March 2005 February 2005 January 2005 December 2004 November 2004 October 2004 September 2004 August 2004 July 2004 June 2004 May 2004 April 2004 March 2004 February 2004 January 2004 December 2003 November 2003 October 2003 September 2003 August 2003 July 2003 June 2003 May 2003 April 2003 March 2003